BİLİNEMEYENDEN GELEN!

Okuyucularımızdan gelen kendilerinin ya da sevdiklerinin yaşadıkları deneyimleri paylaşmaya devam ediyoruz. Başak Hanım da küçük yaşlarından bu yana açıklanamayan olaylar yaşamış biri ve bunlardan bir kısmını bizlerle paylaştı. Biz de onun yaşadıklarını yine kendi anlatımıyla sizlerle paylaşıyoruz.

“İlk olarak 4-5 yaşlarındaydım. Rüyamda bir trafik kazası gördüm ve ertesi gün gördüğüm rüyanın aynısı gözlerimin önünde oluyordu. Anne, babama ve hatta tek sırdaşım olan ablama bunu anlattığımda hayal gücümün çok güçlü olduğunu söylemişlerdi. Bana inanmak yerine saçmaladığımı düşünmüşlerdi.

2. deneyimim anneannemin annesinin öldüğünü ve onun son suyunu benim verdiğimdi. Rüyamın üstünden hemen hemen bir ay geçtikten sonra büyük ananem banyoda düşüp belini sakatladı. 15-20 gün sonra halüsinasyonlar görmeye başladı ve nihai ölüme ulaştı. Yattığı yerden Allahın adını zikrederken, suya batırdığım pamukla dudaklarını ıslattım. Gözlerini açtı, önce yüzüme boş boş baktı sonra “onlara söyle” dedi ve öldü. Öldüğünde hiç ağlamadım, nasıl bilmiyorum ama bana inandığını hissediyordum.

Bir kaç yıl sonra ben 13 ablam ise 17 yaşındaydı, büyük anneannem rüyama girdi ve bana ablamın evden gideceğini uzun bir süre geri dönmeyeceğini ve eve isteği zaman giremeyeceğini söyledi. Bir kaç hafta sonra annem ve babam, bir akrabamızın hastane ziyaretine gitmişlerdi. O gece kapıya ablamın hiç tanımadığım arkadaşları geldi ve ablamı alıp gittiler. O zaman anladım büyük anneannemin ne demek istediğini.

Ablam evlendikten 3 yıl sonra bir rüya daha geldi. Ablamın hamile olduğunu gördüm. 1 hafta sonra ablamın doğum günü için İstanbul’a onların evine gitmiştik. Ne olacağını önceden biliyordum ama ablamı şaşırtmak biraz da onunla oyun oynamak için esas hediyesini değil de bir hijyenik pedi hediye paketi yapıp ablama verdim. Açtı, güldük eğlendik. Bir kaç saat sonra ablam beni bir kenara çekip “sana bir şey söyleyeceğim” dedi. “Sus, yorma kendini teyze olacağımı biliyorum” dedim, ablam şaşırdı, “kim söyledi” dedi,  “rüyamda gördüm erkek olacak” dedim. Hamileliğinin 5. ayında bebekte gelişim bozukluğu görüldü ve rahimde öldürülerek almak zorunda kaldılar. Engel olmak istedim, adım gibi emindim yaşayacağından herkese her şeye inat yaşayacaktı ama beni hiç dinlemediler. Okulun beden eğitimi dersindeydim telefonum çaldı, arayan annemdi. Açtım, konuşurken ağzımdan çıkan kelimelere engel olamadım; “öldü değil mi?” dedim, annem “evet” dedi.

Bir kaç yıl sonra ölen yeğenim rüyalarıma girdi, engel olmadığımı söyleyerek beni suçladı. Aradan yıllar geçti ama içten içe benim suçlu olmadığımı biliyordu ki ne zaman kendimi üzgün hissetsem sağ omzumda bir ürperti olur, korkunç değil tatlı bir okşama gibi… Şimdilerde anlıyorum ki o bizi hiç terk etmemiş. Şu anda 21 yaşındayım, bilinmeyenden gelen rüyalar harici nadiren rüya görüyorum ve bu anlattıklarım yaşadıklarımın sadece bir kaçı.

Bu yıl hayatıma giren biri var. Ne zaman konuşsak benim düşündüğümü ya önce o söylüyor ya da onun düşündüğünü ben. Bazen beynini okuyabildiğim için bana sinir oluyor ama en azından işe yarayabilen bir gücüm daha var. Ne zaman başı ağrısa uzakta bile olsam ellerimi başının üstünde tuttuğumu imgeleyip başındaki bütün ağrıyı kendime çekebiliyorum. Bu beni biraz yoruyor ancak ellerimde hissettiğim o güç dalgası, bu harika bir şey.

Sizin aracılığınızla benim gibi olan dostlarıma seslenmek istiyorum: 'Hiç bir zaman saklanmayın, size ihtiyacı olacak biri var mutlaka. Ve hiç bir zaman kendinizi ucube gibi hissetmeyin, bilin ki ellerinizde ve ruhunuzda akan sihir sizi hiç bir zaman terk etmeyecek. Siz ne kadar inkar ederseniz edin hep sizinle olacak’”