Karabasan mı, rüya mı?

Halk arasında karabasan olarak bilinen durum psikolojide uyku felci olarak nitelendiriliyor. Uzmanlara göre, uyku felci beyin REM durumundan tamamen uyanık duruma geçse de beden felcinin devam etmesi durumunda oluşur. Bu durum kişini sanrı görmesine neden olabilir. Uyku felcinin sebep olduğu sanrılar bazen durumun normal bir rüya olarak algılanmasına, bazen de oda içerisinde kurgusal şeyler görülmesine sebep olur.

Türkiye'deki genel inanışa göre ise, bu metafiziksel bir olaydır ve özellikle inançlı insanlar buna bir cinin sebep olduğuna inanırlar ve bazı dualar tavsiye ederler. Bir tarafta araştırmalar ve uzman açıklamaları, diğer tarafta ise inanışlar ve yaşananlar var. Yaşayanın anlatımıyla okumaya ne dersiniz?

2004'ün temmuz ayı günlerden Cuma, annem ve babam Kütahya’daki ağabeyimin yanına gitmişlerdi. Evde kimse yoktu ve haliyle aklıma bin bir türlü şeyler geliyordu. İş gereği Bursa’ya çarşamba günü gitmiş, cuma günü ise geri dönüyordum. Başıma bir kaç kez karabasan geldiği için artık alışmıştım, ne bileyim arabanın içinde bile bana geliyordu artık.

Cuma günü eve geldiğimde saat 23.30 civarıydı, yatağıma girip uyumaya çalışırken birden olduğum yere sızdım. Ve derken o uyku esnasında kapı gıcırtısı geldi yattığım yerden kalkamadım ve sanırım bizimkiler geldi dedim. Sonra mutfaktan tava tencere sesi geldi ve yattığım odanın kapısı yarım kapalıydı ve kapı birden yavaşça açıldı fakat benim üstümde bir ağırlık vardı ve bir türlü kalkamıyordum.

Odaya girdi üzerimde ki örtüyü yavaşça kaldırdı ve bir diziyle üstüme bastırdı ve ağzımı kapamaya çalıştı o an aşırı bir korku ve telaş vardı bende. Ağzım sanki düğümlendi hiçbir şey yapamıyordum. Ve Allah'a dua etmeye başladım sonra kelime-i şahadet getirdim ve üzerimden yavaşça kalktı. O kalkar kalmaz ben de ayağa kalktım, iki elimi öne doğru uzatıp yakalamaya çalıştım sonra evdeki telefonluğun altına doğru sıkıştırdım. Telefonluğun aynasından ayın ışığı yansıyordu, birden kafamı kaldırıp aynaya baktım, kendimi göremedim.

Kafamı geriye çevirip baktım ve bedenim ilk yattığım şekilde duruyordu. O an içime öyle bir korku ve heyecan sardı ki ne yapacağımı şaşırmıştım... Sonra bedenimin içine tekrar girdim, Allah'a tekrar dua ettim. Karabasan geldi, üzerimden sıyırmış olduğu örtüyü iki eliyle tuttu, havaya kaldırdı (kaldırdığı esnada kolları ve bedeni uzadı nerdeyse tavana çarpacak duruma geldi) üstümü örttü ve geldiği gibi odanın kapısını yavaşça kapadı. Sonra tekrar mutfaktan yine tava tencere sesi geldi, en son dış kapı sesi gıcırtısı geldi ve gitti. Karabasan gider gitmez ben yattığım yataktan kalktım ve saate baktım saat tam 00.30’u gösteriyordu, afallamıştım.